Pheromone Fetish ตอนที่ 1-20 ในโลกของโดจินวาย มีเรื่องราวมากมายชวนให้หัวใจเต้นแรง แต่ “Pheromone Fetish” โบกมือเข้าฉากมาด้วยพลังบางอย่างที่มองไม่เห็นราวหมอกอุ่นๆ ยามเช้า พลังนั้นไม่ใช่เวทมนตร์หรือคำสาป แต่เป็น ฟีโรโมน ที่กลายเป็นตัวแปรเปลี่ยนชะตาชีวิตของตัวละครสองคนให้พัวพันกันในจังหวะหวาน ขื่น และเร่าร้อนเชิงอารมณ์ เรื่องนี้ไม่ได้เดินเกมด้วยฉากหวือหวา แต่ใช้แรงดึงดูดที่ควบคุมไม่ได้เป็นเข็มทิศให้ความสัมพันธ์ค่อยๆ คลี่ตัวออกทีละชั้น เหมือนกลิ่นอ่อนๆ ของดอกไม้ที่เริ่มค่อยๆ เข้าครอบครองลมหายใจคนอ่าน
Pheromone Fetish ตอนที่ 1-20 เรื่องย่อ

ตัวเอก “อากิฮิโตะ” เป็นนักวิจัยด้านชีวเคมีผู้รักความสงบ แต่โชคชะตากลับพาเขาไปพบความวุ่นวายเมื่อ “เรน” ชายปริศนาที่มีภาวะผิดปกติทางร่างกายซึ่งปล่อยฟีโรโมนแรงกว่าคนทั่วไปเข้ามาขอความช่วยเหลือ โดจิน ฟีโรโมนของเรนไม่เพียงส่งผลต่อคนรอบข้าง แต่ยังทำให้เขาไม่สามารถใช้ชีวิตปกติได้ โลกภายนอกมองเขาเป็นทั้งความลับและภัยคุกคาม อากิฮิโตะจึงตัดสินใจวิจัยหาสาเหตุและหาวิธีรักษาให้เรน แต่เมื่อทั้งคู่ต้องอยู่ร่วมกันเป็นเวลานาน ความดึงดูดที่เกิดขึ้นไม่ใช่เพียงผลลัพธ์จากสารเคมี แต่เป็นแรงสั่นไหวบางอย่างที่เกาะผิวหัวใจของพวกเขา ความสัมพันธ์ของทั้งคู่จึงค่อยๆ ก่อตัวขึ้นบนเส้นบางๆ ระหว่างหน้าที่และความรู้สึก ระหว่างเหตุผลและความปรารถนาที่ไม่อาจตั้งชื่อได้ง่าย ระหว่างทาง ทั้งคู่ต้องเผชิญทั้งองค์กรที่หวังใช้ฟีโรโมนของเรนเป็นอาวุธ และเงื่อนไขภายในใจของตัวเองที่ยากจะยอมรับ
Pheromone Fetish อ่านทุกตอน
| Pheromone Fetish ตอนที่ 1 |
| Pheromone Fetish ตอนที่ 2 |
| Pheromone Fetish ตอนที่ 3 |
| Pheromone Fetish ตอนที่ 4 |
| Pheromone Fetish ตอนที่ 5 |
| Pheromone Fetish ตอนที่ 6 |
| Pheromone Fetish ตอนที่ 7 |
| Pheromone Fetish ตอนที่ 8 |
| Pheromone Fetish ตอนที่ 9 |
| Pheromone Fetish ตอนที่ 10 |
| Pheromone Fetish ตอนที่ 11 |
| Pheromone Fetish ตอนที่ 12 |
| Pheromone Fetish ตอนที่ 13 |
| Pheromone Fetish ตอนที่ 14 |
| Pheromone Fetish ตอนที่ 15 |
| Pheromone Fetish ตอนที่ 16 |
| Pheromone Fetish ตอนที่ 17 |
| Pheromone Fetish ตอนที่ 18 |
| Pheromone Fetish ตอนที่ 19 |
| Pheromone Fetish ตอนที่ 20 |
Pheromone Fetish วิเคราะห์บทสรุป
โดจินวายที่หยิบยืมแนวคิดทางชีววิทยามาเป็นแกนกลาง แล้วสร้างโลกอารมณ์ที่เข้มข้นไม่แพ้กลิ่นฟีโรโมนของเรนเอง เรื่องนี้ไม่ได้ชูประเด็นรักเร่าร้อนอย่างฉาบฉวย แต่พาไปสำรวจความสัมพันธ์ที่เริ่มจากสิ่งควบคุมไม่ได้ สู่ความผูกพันที่เกิดจากตัวตนแท้จริง
ตอนจบของเรื่องเปรียบเหมือนประตูที่ถูกเปิดออกหลังผ่านพายุ ทั้งอากิฮิโตะและเรนต่างเลือกยืนในเส้นทางที่ต้องฝ่าแรงดึงดูดรูปแบบใหม่ แต่เป็นแรงดึงดูดที่มาจากความสมัครใจของหัวใจทั้งคู่
กลิ่นของฟีโรโมนในตอนท้ายไม่ใช่คำสาป มังงะวาย โดจิน หากเป็นสัญลักษณ์ของการยอมรับตัวเองและการเลือก “กันและกัน” อย่างไม่หวั่นไหว ผลงานแต่ง Halloween, Susu ผู้วาด Sampal


